Translate

Theatervoorstellingen

Voorstelling: Hotel Perdu 
Regie: Het Houten Huis
Doelgroep: 6+
Concept uitwerking en regie: Elien van den Hoek
Regieassistent: Anne van Dorp
Datum en tijd: 26/10/2013 om 15u
Duur: 55 minuten
Locatie: CCHa (Cultureel Centrum Hasselt)

Korte beschrijving:
Hotel Perdu is wel speciaal. In dit hotel komen verloren mensen en verweesde objecten bij de receptioniste, die elke taal spreekt en elk verdriet begrijpt.

Personages; 
• Receptionist
• Oma

• Propje papier

• Kriebeltrui 
(zie tweede foto)
• Radio (zie tweede foto)
• Soldaat 
(zie tweede foto)
• Knuffelbeer (zie foto onderaan)
• Bokser
• 3 Hip-Hoppers 
(zie foto onderaan)
• Twijfelaar
 (zie tweede foto)
• Jonge vrouw

• Schoen

Kostuums:
Alle deze personages hadden zeer mooie kostuum aan. Hierin hebben ze veel tijd gestoken denk ik, zoals bij het propje papier mocht het papier niet scheuren en moest het goed dicht gemaakt zijn. In de kriebeltrui dat een acteur gehurkt in. Uit de radio kwam geluid, dit was wel leuk voor de kinderen. De andere personages waren ook mooi verkleed, zoals de soldaat, oma, opa, hip-hoppers en bokser zagen er normaal uit zoals ze er in het echt ook uitzien.

Dramaturgische tekst:
Op een dag kwamen er verschillende verloren mensen en verweesde objecten overnachten in Hotel Perdu. Eerst zetten de receptioniste alles klaar op zijn bureau voor de reizigers te ontvangen, met al dat materiaal maakte hij verschillende geluiden.

Maar plots kwam er een vrouw binnen gevallen, de receptioniste zei 'welkom'. De vrouw reageerde niet, maar op een bepaalt moment stond ze op. Ze keek heel verbaast rond haar heen, en toen liep ze terug naar buiten. Nog geen minuut later viel ze terug binnen dezelfde vrouw terug binnen, maar nu vroeg ze voor aan de receptioniste een kamer.

Even later kwam er een oma binnen, met een koffer. De receptioniste zei: Welkom, komt u voor één kamer? Waarop de oma niet antwoorden en rustig op een bankje ging zitten. Plots kwam er een oude man binnen, deze ging wel meteen naar zijn kamer. Zo kwam er ook een radio, propje papier en kriebeltrui binnen. Bij de radio probeerde de receptioniste er geluid uit te halen, zodat hij wist wat de radio wou zeggen. De receptioniste begeleide de radio naar de lift voor naar zijn kamer te gaan. Het propje papier rolde de lift in, en kriebeltrui liep de lift ook in voor een kamer.

Opeens kwamen er 3 hip-hoppers binnen, deze waren hun knuffelbeer vergeten. Ze hadden namelijk ruzie gemaakt met de knuffelbeer, en ze hadden spijt. Ineens kwam knuffelbeer uit de lift, maar draaide zijn rug naar de 3 hip-hoppers. Uiteindelijk hebben ze de ruzie bijgelegd en gingen ze samen naar huis, de 3 hip-hoppers waren zeer gelukkig.
Toen kwam er een bokser binnen, telkens als hij een bel of ander geluid hoorde dacht hij dat hij aan de volgende ronde moest beginnen. Het scheelde niet veel of hij had de oma geslagen, die nog steeds op de bank zat. Hierna ging ze naar boven met haar koffer. De receptioniste legde de situatie aan de bokser uit en gaf hem een sleutel voor naar zijn kamer te gaan.
Plots kwam de twijfelaar binnen, 5 seconden later ging hij terug naar buiten, daarna kwam hij terug naar binnen en ging hij terug naar buiten.. toen kwam hij terug binnen en bleef hij binnen. De receptioniste gaf hem de sleutel van zijn kamer. Hierna ging hij (achter de voorgrond van het decor) met een walvis zwemmen. Even later wij hij van de springplank springen, maar hij durfde niet. Uiteindelijk sprong hij toch. 

De oma stond ineens op en ging naar haar kamer.. Maar toen kwam er plots een soldaat binnen, deze had schrik van alles dat geluid maakten. Hij verstopte zicht achter de bureau van de receptioniste. Maar plots vroeg hij een sleutel, en ging hij naar zijn kamer. Even later kwam de oma terug naar beneden met haar koffer, maar toen werd het donker.. Er kwam een jonge vrouw uit haar koffer, zij begon te dansen. Tot dat ze naar buiten was gedanst. De oma bleef rustig zitten alsof er niks aan hand was. Maar toen kwam er een schoen, deze zat in een schoendoos maar de schoen wou er constant uitspringen. Toen probeerde de receptioniste de schoen in de lift te zetten, maar hij kwam er terug uit. De receptioniste probeerde het nog een en dit keer met succes, de schoen ging naar zijn kamer.

Helaas, ging de volgende dag gingen er enkele terug naar huis. De twijfelaar, kriebeltrui, bokser, radio en soldaat gaven allemaal hun sleutel terug aan de receptioniste, enkel de oma was er nog. Net voor ze vertrok zag ze dat ze haar zakdoek bijna was vergeten. Maar ze gaf de zakdoek haar sleutel, hiermee kon hij naar haar kamer. Waar hij uiteindelijk ook bleef, net zoals het propje papier.

Toen ging het licht uit en was de voorstelling afgelopen.

Persoonlijke appreciatie: 
Persoonlijk vond ik deze voorstelling heel goed. Dit vooral omdat de inkleding en kostuums mooi waren en deze de kinderen ook effectief aansprak. Wat mij opviel is dat er weinig gesproken werd. Maar de kinderen hadden het duidelijk naar hun zin.
Eigenlijk had ik niet verwacht dat deze voorstelling zo goed ging zijn, dus deze heeft mij aangenaam verrast. Moest deze voorstelling nog eens plaatsvinden in Hasselt, raad ik deze zeker aan aan personen met kinderen vanaf 6 jaar.


___________________________________________________


Voorstelling: Wim is weg
Regie: Het laagland
Doelgroep: 4+
Datum en tijd: 17/11/2013 om 14u
Duur: 55 minuten
Locatie: CCHa (Cultureel Centrum Hasselt)

Korte beschrijving:

Wim als pop op een rode fiets en twee acteurs in de rol van ouders, omroepers, politie, omstanders en andere figuren. De toon is licht, het geluidsdecor vol, de vormgeving kleurrijk en beeldend, de ontmoetingen met verschillende personages humoristisch.
Kortom:
een theatrale roadmovie voor kleuters in een vertaling van Annie M.G. Schmidt.

Personages:
Wim (Dit was gewoon een prent)
De moeder van Wim (gespeeld door: Folmer Overdiep)
De vader (gespeeld door: Gijs Nollen)
Inspecteur De Wit (gespeeld door: Folmer Overdiep)
Inspecteur De Bruin (gespeeld door: Gijs Nollen)

Dramaturgische tekst: 
Op een dag, stipt om 10 uur kregen inspecteur De Bruin en De Wit een oproep van twee ouders die hun zoon Wim, kwijt waren. Ze maakten een afspraak om 11u30 op het kantoor, voor meer informatie. Eerst werd de moeder van Wim ondervraagd, hierna de vader. Ze wisten allebei te vertellen dat hij een fiets had gekregen voor zijn verjaardag, een rode.Hiermee zou hij plots zijn weggefietst.
Op het moment van de verdwijning had een gele trui aan en een blauw broek, hij heeft ook blond haar.
Maar toen barsten de ouders in tranen uit omdat Wim weg was. Na de ondervragingen gingen inspecteur De Bruin en De Wit naar het huis van Wim en zijn ouders. Overal hingen er slingers omdat Wim jarig was, er stond ook een taart op tafel en het cadeaupapier waar dat de fiets van Wim zat verpakt. Maar ineens zagen ze over heel de vloer grote en kleine spatten melk, een doos melk die uit de frigo is gevallen. De twee inspecteurs, inspecteerden de frigo. Blijkbaar zat er niet veel meer in, Wim zou dus weggefietst zijn en voedsel mee genomen hebben. Toen gingen ze buiten in de tuin kijken, maar daar was Wim ook niet te bespeuren.

Om 11 uur is het nieuws op tv, inspecteur De Bruin zond op televisie een oproep uit om te zeggen dat Wim verdwenen is. Plots rinkelde de telefoon van inspecteur De Bruin en De Wit, om de 10 seconden, met allemaal tips.. Maar er was één hele belangrijke tip, van de verkeersregelaar. Hij had een jongen in de stad op een rode fiets het zebrapad zien oversteken, en die jongen zwaaide naar de verkeersregelaar. Dit was Wim! Maar het was zo druk in de stad, en zo verloor de verkeersregelaar Wim uit het oog en was hij opnieuw verdwenen.

Ondertussen is het al 15 uur. Toen keken inspecteur De Bruin en De Wit gingen terug naar het kantoor. Ze keken op een kaart, en keken naar waar dat Wim naartoe zou kunnen gefietst zijn. Er was maar één plek mogelijk, het park. Ondertussen was Wim rustig aan het picknicken in het Park. Maar hij zag een vliegtuig met daarop 'Spanje' en hij volgende het vliegtuig met zijn fiets. Toen inspecteur De Bruin en De Wit aankwamen in het park zagen ze dat er geen Wim te bespeuren was, maar wel een dekentje met voedsel op. De twee inspecteurs wisten het niet meer, en namen opnieuw de kaart.

Drie uur later, om 18 uur hebben ze Wim nog steeds niet gevonden. Op de kaart was te zien dat er vlak bij het park een autosnelweg ligt, hier zou Wim verder kunnen fietsen.. Ze vragen de camerabeelden op en bekijken ze, ongeveer 10 video's. Maar geen Wim te zien, enkel een konijn. Hierna zijn ze het konijn gaan zoeken en hebben ze het konijn ondervraagt, maar hij kon niets vertellen. Hij at enkel een wortel op. Ondertussen tikte de klok verder en was het al 22 uur. Toch wouden de inspecteurs niet opgeven en keken ze verder naar de camerabeelden, tot er nog maar één video overblijft.. Hierop was helaas niet te zien, en het scherm ga 'sneeuw' aan. Maar plots sprong het beeld terug op en zagen ze Wim met zijn rode fiets naast de auto's rijden. Inspecteur De Bruin en De Wit springen zo snel mogelijk in hun auto en toen ze op de snelweg reden kwamen ze Wim tegen, en zo hebben ze hem gevonden. Hij kwam mee naar het kantoor, omdat zijn ouders heel ongerust waren. De inspecteurs belden de ouders op voor te zeggen dat ze Wim gevonden hebben. Toen de ouders op het kantoor aankwamen, barstte ze in tranen uit. Ze waren zo gelukkig dat ze Wim terug hadden gevonden. Zo konden ze de verjaardag van Wim verder vieren.

Plots kregen ze weer een oproep.. Er is een leeuw verdwenen uit de dierentuin.  





Persoonlijke appreciatie:  
Wat een prachtige voorstelling! Deze vind ik de beste voorstelling dat ik gezien heb. Omdat deze werd gespeeld door twee acteurs en ze brachten alles op een speelse wijze. Alle kinderen leefden zich in, in het verhaal. Dit zag je aan hun reacties.Het verhaal bleef vol spanning tot op het einde. Ik raad iedereen deze voorstelling aan, omdat het meer dan de moeite waard is!
_____________________________________________________________________________________

Voorstelling: KIDconcert: Baron von Münchhausen

Regie: deFilharmonie
Doelgroep: 6+
Datum en tijd: 13/10/2013 om 19u
Duur: 1uur
Locatie: CCHa (Cultureel Centrum Hasselt)

Korte beschrijving:
De edelman Baron von Münchhausen gelooft zijn eigen leugens. Terecht zet deFilharmonie daar een streep Joseph Haydns onder, want deze was getuige van het gekonkelfoezel aan het hof. Een mooie combinatie van klassieke muziek een symfonisch orkest en een fantasierijke vertelling.


Personages:
De dirigent (Philippe Herreweghe)
• De edelman Baron von Münchhausen (Ivan Pecnik)
  → Hij is eveneens de verteller van de zeven verhalen
De edelman Baron von Münchhausen zijn paard: Theofie

Dramaturgische tekst:

De edelman Baron von
Münchhausen vertelt 7 verhalen. Tussen elk verhaal speelde het orkest onder leiding van de dirigent (Philippe Herreweghe) liedjes van Joseph Haydn (1732-1809).

Persoonlijke appreciatie:

Ik vond dit een leuke voorstelling, het concept was heel anders dan dat ik mij had ingebeeld. Want ik had verdacht dat er echt een 'toneeltje' zou worden opgevoerd en dat was niet het geval. Erg jammer, want nu zag ik dat het podium voor 90% was ingenomen door het orkest, en op het overige deel van het podium stond een grote kist, een stoel en de edelman Baron von
Münchhausen.

Maar eenmaal dat de voorstelling bezig was vond ik het ineens wel goed, ook al was het concept heel anders. Het verbaasde mij, hoe dat de edelman Baron von
Münchhausen de kinderen meetrok in het verhaal. Toen hij iets vroeg aan de kinderen kreeg hij telkens andere antwoorden zoals: 'Geloven jullie mijn eerste verhaal echt?' hierop antwoorden een deel kinderen 'neen' en een ander deel zei 'ja'.

Kortom had ik het mij heel anders voorgesteld, maar toch heeft deze voorstelling mij verrast.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten